Tuesday, February 1, 2011

என்னை தெரிந்தது

பிறை கூட
பௌர்ணமியாய்  தெரிந்தது
என் விழி  சிறைக்குள்
வந்தாள் அவள்

என் வீட்டு  கண்ணாடி
முதல் முறையாய்
மனம் கவரும் அழகு  நீ
என்பதாய் தெரிந்தது

எங்கள் சந்திப்பினை
தரிசித்த கருவை காடெல்லாம்
நந்தவன  பூச்செடியாய்
நிறம் மாறி  தெரிந்தது

வடுக்களை  சுமந்து  நின்ற
கருக்கொள்ளா  வயலில்  கூட
வானவில் தெரிந்தது

மதிய வெயில்  வேர்கள்
என்மீது மட்டும் மழையாய்
இறங்குவதாய்  தெரிந்தது

சாலை இட  வைத்திருந்த
சரளையில்  நடந்த  போதும்
மலர் பாதை  போல்
மிருதுவாய்  தெரிந்தது

அடையாளம்  தெரியாத
அந்நிய முகங்கள்  எல்லாம்
உறவுகளாய்  தெரிந்தன

அடுக்குமோ  நமக்கிதென்ற
அன்னையின்  கடும்  வார்த்தை
தாலாட்டாய்  தெரிந்தது

அன்றாடம்  நாங்கள்  பார்த்ததை
அவள் தந்தை  பார்த்த பிறகுதான்
மனு செய்த  சதி  தெரிந்தது
எனக்கே  தெரிந்தது  நான் யாரென

                   












No comments:

Post a Comment