கவிதை ...நீர் பிடித்த நகரம்

நீர் பிடித்த  நகரம் 

-----------------------------

ராமனின் அம்பு பட்ட

கூனி தலைக்குடமாய்

நீர்ததும்பிவந்த 

மேக க் குடங்கள் 

உடைந்து சிதறியது 

மழைப்பொழிவு நீர் சேர்ந்து 

நதியாய் தரையிறங்கியதுபோய் 

மழைப்பொழிவே நதியாய் தரையிறங்க 

த்த்தளித்தது தலைநகரம் 

வேர்பிடித்திந்த. 

கட்டிடங்களின் கழுத்துவரை 

நீர்பிடித்து நின்றதால் 

நோவாவின்கப்பலாய் 

உயிர்காத்தன 

மொட்டைமாடிகள் 

பாஞ்சாலி மானம்காக்க

புடவையாய் வந்தவன் 

படகாய் உயிர்காக்கவும் 

ஓடிவருவானென 

ஆத்திகம் காக்காமல் 

நீண்ட கரங்களைப்பற்றி 

தற்காத்தார் மக்கள் 

நாத்திகம் பூண்டு

உள்ளங்கால்கள் நனையாமல்

கடல்கடந்து சீதையை கண்டாரெனும்

அனுமன் கதையாய் 

அரசும் அதிகாரமும் 

களம்புகாமல் கதை விட்டபோது

கதவுகளை அகலத்திறந்து 

மத விலக்குகள் இன்றி 

ஆரத்தழுவிக்கொண்டது 

ஆலையங்கள் அணைத்தும் 

மனிதருக்கிடையே 

மதிலை நட்டுவைத்த 

சாதிமத வேடமிட்ட

அகோரிகளின் கனவுகள் 

உடைந்து சிதறிட 

எடுவானுக்கும்.       படுவானுக்குமாய் 

எழுந்து நின்றது.                    

மானுடம் 

அடையாளங்களை அகற்றி 

உயிரை பிணை வைத்து

சக உயிர்களைக்காத்து

உணவு உடை உறையுள் என

சகலமுமாகி நின்றது

வென்றது

ஆழிப்பேரலையும் 

ஊழிப்பெருமழையும் 

தந்த பட்டறிவால் இனி

இயற்கையுடன் இசைந்தும் 

இசையவைத்தும் 

இயங்குவர்மக்கள் 

தம்மை மட்டுமே நம்பி ---